پنجشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۴ - 
شیرین یوسفی؛
هر چند درک ابتهاج از مسیر تاریخی - اجتماعی ایران سرشار از غم و اندوه است، اما امیدوارانه در جست و جوی «آسمان آفتابی» بر می‌آید. شاید تخلص شعری او به «سایه» هم قرابتی با درک غمگنانه اش از محیط پیرامونی داشته باشد. «ارغوان گونه بودن» و «ارغوانی زیستن» مدلی از زیست اجتماعی است که به انسان ایرانی پیشنهاد می‌دهد.
کد خبر: ۳۸۲۲۶۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۵/۲۲